در این مبحث بصورت دقیق بحث روکش یا ایمپلنت رو در سن زیر ۱۸ سال بررسی میکنیم
انجام درمان رستوریتیو برای تک دندان ، محدودیت سنی ندارد فقط باید ملاحظه کرد که تا حد امکان نسج دندان رو حفظ کرد وگرنه انجام یک کران برای یک دندان اسیب دیده شدید و اندو شده که نسجی عملا ندارد ، محدودیت سنی ندارد تنها عاملی که با ادامه رشد و مدلینگ دنتوآلوئول ممکن است تغییر کند ، محل لول لثه است و بنا به دلایل زیبایی ممکن است در زمان تکمیل رشد نیاز به تعویض کران باشد اما در این محدوده سنی ( قبل از ۱۸ سال ) توصیه شده از درمان بریج و اسپلینت کردن دندان ها تا حد امکان پرهیز شود در مورد ایمپلنت اما داستان متفاوت است و به دلیل نبود PDL ، رشد و مدلینگ آلوئول باعث تغییر محل ایمپلنت میشود.
مثلا دو دندان سانترال اگر ایمپلنت شود ، به مرور زمان به دلیل رشد فک بالا در درز میانی ، بین ایمپلنت ها فاصله ایجاد میشود یا اگر در خلف فک بالا ایمپلنت قرار گیرد ، باعث نازک شدن یا حذف تابل باکال خواهد شد این اتفاق در سن رشد خیلی سریع تر اتفاق میافتد و در بعد سن رشد نیز ، چون هنوز روند مدلینگ با سرعت کمتری ادامه دارد ، شاهد این تغییرات خواهیم بود لذا کاملا منطقی و نیکوست که تا حد امکان با حفظ دندان ها ، حتی ضعیف ، زمان انجام ایمپلنت را به تعویق انداخت