در این مبحث بصورت دقیق بحث روکش یا ایمپلنت رو در سن زیر ۱۸ سال بررسی میکنیم
انجام درمان رستوریتیو برای تک دندان ، محدودیت سنی ندارد فقط باید ملاحظه کرد که تا حد امکان نسج دندان رو حفظ کرد وگرنه انجام یک کران برای یک دندان اسیب دیده شدید و اندو شده که نسجی عملا ندارد ، محدودیت سنی ندارد.
تنها عاملی که با ادامه رشد و مدلینگ دنتوآلوئول ممکن است تغییر کند ، محل لول لثه است و بنا به دلایل زیبایی ممکن است در زمان تکمیل رشد نیاز به تعویض کران باشد
اما در این محدوده سنی ( قبل از ۱۸ سال ) توصیه شده از درمان بریج و اسپلینت کردن دندان ها تا حد امکان پرهیز شود در مورد ایمپلنت اما داستان متفاوت است و به دلیل نبود PDL، رشد و مدلینگ آلوئول باعث تغییر محل ایمپلنت میشود مثلا دو دندان سانترال اگر ایمپلنت شود، به مرور زمان به دلیل رشد فک بالا در درز میانی، بین ایمپلنت ها فاصله ایجاد میشود یا اگر در خلف فک بالا ایمپلنت قرار گیرد، باعث نازک شدن یا حذف تابل باکال خواهد شد این اتفاق در سن رشد خیلی سریع تر اتفاق میافتد و در بعد سن رشد نیز، چون هنوز روند مدلینگ با سرعت کمتری ادامه دارد، شاهد این تغییرات خواهیم بود لذا کاملا منطقی و نیکوست که تا حد امکان با حفظ دندان ها، حتی ضعیف، زمان انجام ایمپلنت را به تعویق انداخت